MEETING
(BIJDRAGE ADÉOLA SLAYERS)
Z: Ai!
A: Let dan beter op, jij!
Z: Moet jij echt met je dik gat op deze boom komen zitten?
A: Dat neem je terug! Mijn gat is helemaal niet zo dik. Tenzij ik het mis heb. Heb ik het mis?
Z: Ik had het in elk geval niet over de omvang van je kop.
A: Ah, gelukkig! Maar los daarvan, wat vind je van mijn gat?
Z: Ik zou er wel op kunnen zitten, denk ik…
A: Hu??
Z: Ik zei: ik vind je gat heel zacht.
A: Ah merci, dat klinkt al meer flatterend dan ‘dik gat’.
Z: Bwaah.
A: Hoezo, bwaa? En dan die tronie van jou erbij. Hou toch op!
Z: Ik zei helemaal niets... Passeer je hier vaak?
A: Nee, maar ik heb frisse lucht nodig, deze dagen. Ik stik in de stad, niet normaal. En jij?
Z: Ik woon niet ver van hier, ik kom hier vaak op wandel. Om mijn trein aan de gang te houden.
A: En wat deed jIJ hier dan, voor je me begon te pesten?
Z: Ik zoek nieuwe bewoners voor mijn retarium.
A: Zoals?
Z: Dingen in alle maten: normaal, abnormaal, conformisten, non-conformisten, groot, klein…
A: Bwaah
Z: Hoezo, bwaah?
A: Ik zei helemaal niets… Waar val je op? Wat is jouw stijl?
Z: Zij die uit de band springen, zij die niet gewild zijn, zij waar je zelfs niet naar durft te kijken.
A: Genre?
Z: De dikke slijmerige, die je gewoon wil doorslikken…
A: (perplex) Aja, euh, ik snap het, humm, bon… (staat op)
Z: Ben je weg? Maar we zijn nog niet uitgepraat, zal ik een eindje meelopen? Kwestie van mijn kont wat te stretchen.
A: Nee hoor, het zal wel gaan (beslist om te weg te gaan)
Z: (dringt aan en begint op te zwellen en zich meer en meer open te plooien) Ik loop met je mee, we nemen dezelfde weg, met plezier, maak je geen zorgen.
A: (vlucht weg, gilt) ik krijg schrik van jou, laat mij!
Z: (bulderlach, blijft opzwellen) Ontlast me voor je gaat, ontlast me! Ontlast me!
A: (weglopend) Laat me met rust alstublief, ik weet echt niet hoe ik jou moet helpen?
Z: Geef je hand! Geef je hand! Geef je hand!
(A struikelt over een tak en begint in de modder weg te zakken)
A: Help mij! Help mij alstublieft!
Z: Geef je hand! Geef je hand! Geef je hand!
A: Ik geraak hier alleen niet uit, alstublieft!
Z: Geef je hand! Geef je hand! Geef je hand! (tot er van A alleen nog een hand uit de modder steekt)
A: Pak mijn hand!
(Z grijpt wellustig de hand met zijn anus en trekt A uit de modder. Meteen daarna krimpt Z weer tot zijn normale omvang. Zonder iets te zeggen gaan beiden hun eigen weg.
Adéola Slayers maakt deel uit van Compagnie Slayers. Op vraag van Milø Slayers schreef ze deze dialoog als een reactie/reflectie na het zien van een toonmoment van Monstrare et/ou Monere.